Als mijn zoontjes 5 en 7 jaar oud zijn overlijdt hun vader aan een ziekbed van 3 jaar. Precies 3 jaar daarvoor was hij al weggegaan en kreeg een relatie met de buurvrouw van een paar huizen verderop. Ik kwam in een burn-out terecht en een rouwproces terecht, kon niet meer werken, niet meer normaal boodschappen doen, voor mijn beide jongens zorgen en al helemaal niet voor mezelf. Het enige wat ik nog kon was niets… Niets.. Een groot zwart gat gaapte me aan

Deze periode in mijn leven luidde het begin in van een diepte reis naar mijn hart, mijn ziel en mijn verbinding met de Bron, met God.

In deze periode voelde ik na een aantal maanden burn-out dat ik iets voor mezelf moest doen. Alleen alles was met te veel en te vermoeiend. Zo kwam ik terecht op een website waar ze iets deden met ademhalen en dat dat zou ontspannen en relaxen. Dat leek me heel fijn en ik meldde me aan.. Dat was het begin van een ongelofelijke reis en het deed 10.000 x meer met en voor mij dan ik toen ooit kon vermoeden..

Ik ben in mijn leven heel veel geconfronteerd geweest met verlating door partners, diepe eenzaamheid en een gevoel van niet goed genoeg zijn.

Mijn tweeling op zielsniveau heb ik mogen ontmoeten in dit leven als liefdesrelatie en zij heeft mij mn allergrootste angst laten voelen en ervaren. Dit was menselijk gezien het moeilijkste wat ik ooit heb mogen aankijken, op zielsniveau het grootste geschenk. Zij trok de pleister van de wond waardoor deze openscheurde. Om de diepste pijn omhoog te halen. Eerst enorm te hechten, mezelf volledig te verliezen in haar om vervolgens weer alles abrupt los te moeten laten. Woede, pijn, enorme boosheid en een ondragelijk diep verdriet en eenzaamheid hebben mij aangeraakt. Om daarin en daardoor mijzelf weer terug te vinden.

Ik ben nu een diep dankbaar levend mens die haar leven leeft met hart en ziel in verbinding met de Bron, met God. Ik heb de levenservaringen om anderen op hun wegen te zien in hun persoonlijkheid en als zielswezen. Ik help de ander zonder enige voorwaarde de eigen waarheid te her-ontmoeten en hun zielsverbinding weer te kunnen voelen, te herstellen, te vergeven en te helen met eigenliefde zodat met weer thuis komt.

Daarnaast werk ik als begeleider met mensen met een verslaving. Omdat alle gedrag, patronen, gewoonten etc allemaal terug te herleiden zijn naar traumas, familielijnen en karmische energie die men meeneemt in iedere incarnatie. Vaak op persoonlijk vlak zo pijnlijk waardoor men nog geheel onbewust is van de oorsprong en verstrikt raakt in het leven van alledag. Men zoekt uitwegen om zichzelf een sprankje van hoop en verlichting te geven. Men raakt verslaafd aan deze genotmomenten wat gezien de problematiek logisch is. Wie wil er nou niet gelukkig zijn? In de reguliere maatschappij wordt verslaving tot op heden in de diepte nog niet goed begrepen. Ik heb zelf jarenlang een gedragsverslaving gehad en eigenlijk kunnen we stellen dat we allemaal bepaalde verslavingen in ons systeem hebben. Denk daarbij aan voeding, onze dagelijkse rituelen of dingen die voor ons onmisbaar lijken te zijn. Op eigen kracht heb ik mogen ontdekken hoe hier bij mezelf naar te kijken, uit het verzet te kunnen komen, de diepte te doorgronden om  uiteindelijk de verslaving de baas te zijn. De clienten die ik begeleid in de verslavingszorg begeleid ik als sociaal-therapeutisch medewerker met een onvoorwaardelijke liefde.

Als moeder van twee puberzonen ben ik ervaringsdeskundige op het gebied van twee nieuwe tijds kinderen die niet meer willen en niet meer passen in het huidige oude systeem. Zij laten zich niet meer breken, passen zich niet meer aan en gaan overal mee om op hun eigen-wijze. Mede door mijn twee jongens ben ik losgekomen van oude systemen en ben ik met volle vaart afgestormd op een leven vanuit verbinding. Verbinding vanuit mezelf met de wereld. Diep dankbaar voor ‘mijn’ boys.

Onvoorwaardelijk leven is het uiteindelijke doel. Leven zonder voorwaarden. Van hart tot hart. Dit te leven voelt kloppend en waar.